Συνέντευξη στην εξέλιξη των Δ.Υ
Η εισαγωγή της διαδικασίας της συνέντευξης για την επιλογή στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης ήγειρε πλήθος συζητήσεων και επικρίσεων λόγω των εμπεδωμένων σχέσεων του πελατειακού κράτους στη χώρα μας. Απότοκο αυτού ήταν ο νομοθέτης κατά την πάροδο του χρόνου, να προσαρμόζει τα νομοθετικά κείμενα (π.δ 25/2000, Ν.3467/2006, Ν.3848/2010 αναφορικά με την εξέλιξη των στελεχών εκπαίδευσης) στις αυξημένες απαιτήσεις των Διοικητικών Δικαστηρίων της χώρας, τα οποία υπογράμμισαν με σωρεία αποφάσεων το πλαίσιο κατοχύρωσης των συνταγματικών αρχών περί ισονομίας, διαφάνειας της δημόσιας δράσης και δικαστικής προστασίας, ώστε να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στη δημόσια δράση.
Χαρακτηριστική είναι η διατύπωση της Ολομέλειας του ΣΤΕ περί των χαρακτηριστικών που πρέπει να διέπουν την αξιολόγηση των Δ.Υ με το κριτήριο της συνέντευξης «Κατά την έννοια της εν λόγω διάταξης του άρθρου 82 παρ. 7 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 2683/1999), επιβάλλεται, ως εγγύηση τήρησης των συνταγματικών αρχών της ισότητας και της αξιοκρατίας και, ειδικότερα, της ελεύθερης πρόσβασης και σταδιοδρομίας κάθε έλληνα πολίτη στις δημόσιες θέσεις κατά το λόγο της προσωπικής του αξίας και ικανότητας (άρθρο 4 παρ. 1 και 4 και άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος), της διαφάνειας (άρθρο 103 παρ. 7 του Συντάγματος) που, κατά την έννοιά της, καταλαμβάνει όχι μόνο τη διαδικασία εισόδου στο υπαλληλικό σώμα αλλά και, περαιτέρω, τις εν γένει διαδικασίες εξέλιξης (προαγωγής ή ανάθεσης καθηκόντων) των δημοσίων υπαλλήλων, καθώς και του κράτους δικαίου (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος), ο ουσιώδης τύπος της σύνταξης πρακτικού, είτε αυτοτελούς, είτε ενσωματωμένου στην απόφαση του Ειδικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου περί επιλογής Προϊσταμένου Γενικής Διεύθυνσης, περί της ενώπιον του Ειδικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου διεξαγομένης προφορικής συνέντευξης των υποψηφίων, στο οποίο πρέπει να αναφέρεται, έστω συνοπτικά, το περιεχόμενο της συνέντευξης και, περαιτέρω, να εκφέρεται εξατομικευμένη για κάθε υποψήφιο κρίση, ως προς την αξιολόγηση της παρουσίας του από τα μέλη του Ειδικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου και ειδικότερα, για την προσωπικότητά του και την εν γένει ικανότητά του, αναφορικά με την άσκηση των καθηκόντων του Προϊσταμένου Γενικής Διεύθυνσης. Με τη σύνταξη πρακτικού συνέντευξης των υποψηφίων, υπό το προεκτεθέν περιεχόμενο, αφενός εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις αμερόληπτης και αξιοκρατικής κρίσης και αφετέρου καθίσταται γνωστή στους υποψήφιους και ελέγξιμη από τον ακυρωτικό δικαστή, ενόψει του κατά το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος δικαιώματος παροχής έννομης προστασίας και του άρθρου 95 παρ. 1 εδάφ. α΄ του Συντάγματος περί κατοχυρώσεως της αιτήσεως ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, η αξιολόγηση των υποψηφίων από το Ειδικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο κατά τη διαδικασία της συνέντευξης.»[1]
[1] ΣτΕ 3052/2009 Α’ Δημοσίευση ΤΝΠ Νόμος