Κόκκινα δάνεια

Τα επαγγελματικά δάνεια αποτέλεσαν ένα μεγάλο κομμάτι της στοχευμένης χρηματοδότησης των τραπεζών κατά τη διάρκεια των ετών 2000-2009. Συμβάσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ, συνάπτονταν με μικρούς και μικρομεσαίους επιχειρηματίες, με κυμαινόμενα επιτόκια (για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο θα μιλήσουμε αργότερα). Τα κυμαινόμενα επιτόκια σε πολλές συμβάσεις, κυρίως των πρώτων ετών, δεν συνδέθηκαν με κάποιον δείκτη τραπεζικού δανεισμού, αν και ο νόμος ευθέως προβλέπει την θέση κριτιρίων εκ των προτέρων γνωστών για τους όρους διακύμανσης. Αντιθέτως στις συμβάσεις που συνάφθηκαν κυρίως μετά το 2005, εντοπίζεται η αναφορά κυρίως στους δείκτες της ΕΚΤ ή του Euribor. Ωστόσο δεν απέδωσε η σύνδεση αυτή τα προσδοκώμενα αποτελέσματα για τους καταναλωτές-επιχειρηματίες. Η μεταβολή του επιτοκίου, ήταν σε πολλές περιπτώσεις θετική, ακόμη κι αν τα αντίστοιχα διαστήματα οι σχετικοί δείκτες παρουσίαζαν πτωτική τάση. Πλέον, με τον νέο Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών περιγράφεται μια διαδικασία για τη διαπραγμάτευση των δανειακών υποχρεώσεων με στόχευση τον έλεγχο της δυνατότητας αποπληρωμής του επιχειρηματία. Η χρήση στοχευμένων διαπραγματευτικών επιλογών, θα βοηθήσει τους συναλλασσόμενους καταναλωτές να επιτύχουν βιώσιμες λύσεις.